Tante in de tropen: Het blijft een makke
Door: Angelique
Blijf op de hoogte en volg Angelique
31 Januari 2014 | Indonesië, Ubud
We zaten gisterenavond na het avondeten nog even buiten een potje te kaarten (iets wat we thuis nooit doen) toen het licht zonder enige verklaring uitviel (dat doet het bij ons thuis zelfs niet als de bliksem inslaat) en wij geen hand meer voor ogen konden zien. De schijnwerpertjes lagen natuurlijk binnen en geen van tweeën had zin om over de halve meter hoge Balinese drempel in het donker op zijn bek te gaan (‘we hebben al zo geleden’) alleen omdat ze hier de elektriciteit niet op orde hebben. Gespuis sluipt en vliegt hier in en om het huis rond en ik voel ze in een opwelling van vrouwelijke angst langs mijn blote benen omhoog kruipen. Het is buiten aarde donker en we horen een sluipende tred… “De kluis”, fluister ik in het oor van Hans en het duurt even voor ik mij realiseer dat het de Balinese elektricien is die het probleem wederom voor een paar uur voor zich uitschuift. We werden in de donkerte ook verhinderd om elkaars kaarten in te zien. Hans stond op winst dus gelukkig duurde de duisternis voor hem niet al te lang zodat hij in zijn spelritme bleef en de partij netjes kon afmaken: op punten.
Na het potje kaarten gisterenavond stapte ik onder een douche die niet warm werd. De boiler die door butaangas wordt verwarmd gaf koud water en er moest dus eerst een nieuwe gastank aangesloten worden om vanochtend een warme douche te hebben. Een koude douche blijft ook in de tropen gewoon KOUD.
Als ik mijn haar wil föhnen moeten het licht, de airco, de fan, de computer en de koelkast uitgezet worden anders knallen alle stoppen door. Daarna niet vergeten om alles weer direct aan te zetten anders zit je met nog grotere problemen.
Tante in de tropen…, het blijft een makke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley