Vertrek en aankomst

Na een laatste slechte nacht in mijn eigen bed thuis zijn we woensdag weggebracht naar Schiphol waar we wat katterig van de slaap onze koffers hebben ingecheckt en op een rustig moment vlot door de douane zijn gegaan. Na het uitzoeken van een lekker luchtje en drinken van een kop koffie met een sandwich zijn we naar de gate gelopen waar de handbagage en wijzelf werden gescand en gefouilleerd. Er gingen dit keer voor het eerst geen bellen rinkelen of sirenes loeien. We hebben een plaatsje gezocht dicht bij het hele scangedoe om te zien dat zelfs aan de luiers van baby’s in kinderwagentjes en in christelijke knotjes van oudere dames werd gewoeld op zoek naar drugs, nagelschaartjes, wapens, flessen whiskey of andere vloeistoffen die een gevaar opleveren op 11 km hoogte. Het liep allemaal zo vlot dat we op tijd vertrokken en dat mag ook in de krant. De baby’s hielden ons maar ook het overgrote deel van de passagiers de halve nacht uit hun slaap. Behalve zo nu en dan wat gesnurk van Hans ben ik blij dat huilende baby’s mij thuis niet meer uit mijn slaap houden! We kwamen 10 uur later met een lichtelijk ijl hoofd (na 2 gebroken nachten) in Bangkok aan waar we ruim een uur bij de immigratie hebben staan wachten. Daarna zijn we in een taxi gestapt die de airo op standje: vorst-aan-de-grond had staan zodat ik, om een zware kou te voorkomen, mijn fleecetrui maar weer heb aangetrokken. In ons hotel in China Town zijn we na een kop thee een paar uur ons bed ingedoken. Daarna een korte wandeling naar de Chao Phraya rivier gemaakt waar we heerlijk naar alle bedrijvigheid op het water hebben zitten kijken. Leuk! Op de terugweg stond langs de stoep een ‘Thais Volkswagenbusje’ dat omgebouwd was tot wokrestaurant met een goede klandizie. De kok werkte met een snelheid waarmee hij zich met gemak kon meten aan de zakken patat productie van Bram Ladage in Rotterdam. We zijn neergestreken en aan ons eerste noodle-soepje begonnen. HEERLIJK. Op de avondmarkt vers gesneden mango met kleefrijst en rambutan gehaald en ‘thuis’ opgegeten. Mmmmmmmm.