Hitte en andere zaken
Door: Angelique
Blijf op de hoogte en volg Angelique
18 Januari 2014 | Indonesië, Ubud
Na de regen van eergisteren was het gisteren loei heet. Mijn ene been kwam nauwelijks voor het andere terecht tijdens onze wandeling. Eigenlijk te warm om te lopen maar om wat eten naar binnen te krijgen en flessen water te halen moesten we ons wel verplaatsen van ons onderkomen naar een eetgelegenheid en naar de supermarkt. De dag bestond uit zweet uit alle poriën en afzien. In de krant stonden artikelen over het noodweer op Sumatra en Sulawesi. Daar zijn de overstromingen niet van de lucht. Gelukkig is dat op Bali niet het geval maar dat het hier onder luid gedonder en bliksemflitsen geregend heeft is duidelijk. We kijken met een wat meer realistischer blik naar onze omgeving op Bali. Mannen en vrouwen die samen werken in de bouw zwoegen ondanks de hitte gewoon door zoals ook de vrouw die in haar eentje het rijstveld met behulp van een sikkel omkapt. In de bouw verdient een persoon 65.000 IRP voor een lange dag werken, en dat 7 dagen in de week! Dat komt neer op ongeveer €4,05 per dag. Ongekend is de taaiheid die deze mensen bezitten die met grote brokken stenen op hun hoofd sjouwen of de hele dag met gekromde rug in de zon op het veld staan. We voelen ons een beetje gegeneerd wanneer we er langs lopen. Ondanks de zwaarte van het werk wordt er zo nu en dan gelachen en gezamenlijk gezongen! Bij terugkomst hebben we ons heerlijk opgefrist in het zwembad, niet nadat ik VOORZICHTIG het trapje van het pierenbadje nam en natuurlijk onderuit ging. Mijn reflexen zijn nog steeds optimaal dus heb ik na de schrik gewoon met mijn bezeerde knie kunnen zwemmen. Onder het genot van een licht wijntje op ons terras hebben we ons daarna langzaam over gegeven aan de verdere loomheid van deze dag. Mijmeringen over het veranderen van een cultuur met zoveel tegenstellingen hebben we daarmee maar langzaam uit ons het hoofd laten glijden.
Met onze kennissen was het een leuk en ontspannen weerzien. Leuk gepraat en lekker gegeten. Het gaat ze tot op heden goed en dat is fijn te bemerken. Ook zij vonden het fijn om ons weer te zien en verhalen met elkaar uit te wisselen.
Mede door de regentijd is het eiland qua natuur rijk voorzien van flora en fauna. Veel vruchtdragende groene bomen staan ook rondom ons onderkomen terwijl witte reigers tegen de schemering overvliegen naar een plek waar ze zich verzamelen om zich te goed te doen aan de kikkers in de rijstvelden rondom Ubud. Terwijl ik dit schrijf scheren zwaluwen onder het afdak van ons terras door tijdens het foerageren in de lucht. Op een donker plekje onder de dakrand rust er dagelijks een uit van al het gedane werk. Als het donker is en wij een potje kaarten op het terras komt er vaste prik een Gekko (Tokèh/hagedis) onder ons dak vandaan om zich met zijn prachtige kleuren aan ons te tonen. Hij is ongeveer 20 tot 25 cm groot, grijsblauw met oranje stippeltjes en lekker vet gevreten. In het afgelopen jaar heb ik er een getekend (zie mijn website) en daarmee is toch de angst voor het dier flink afgenomen. Toen we in 2009 en 2012 in Indonesië verbleven kreeg ik nog wel de ‘bibbers’ van al dat gespuis om mij heen maar wanneer ik er nu mee geconfronteerd wordt, is er geen gil meer tot in alle uithoeken van Ubud te horen…
In de avond heeft Hans ‘wat last van zijn maag’ en loopt wat van binnen naar buiten. Als ik ’s avonds ons gekoelde onderkomen denk binnen te komen om de gebruikelijke rituelen voor het slapen gaan uit te voeren, lijkt het alsof ik de latrine van een nerveus legerpeloton met buikkramp binnenstap. Mijn God!! Eerst maar alle deuren en ramen tegen elkaar open gezet, buiten adem gehaald, Entosorbine en ORS in onze reisapotheek opgezocht, buiten opnieuw adem gehaald, medicijnen gebruiksklaar gemaakt en direct weer naar buiten om een kretekje te roken…ppffffff. Na een wat onrustige nacht is hij nog steeds wat slapjes en we doen het ook vandaag maar wat rustig aan en blijven in of nabij de directe omgeving van ons onderkomen.
Met onze kennissen was het een leuk en ontspannen weerzien. Leuk gepraat en lekker gegeten. Het gaat ze tot op heden goed en dat is fijn te bemerken. Ook zij vonden het fijn om ons weer te zien en verhalen met elkaar uit te wisselen.
Mede door de regentijd is het eiland qua natuur rijk voorzien van flora en fauna. Veel vruchtdragende groene bomen staan ook rondom ons onderkomen terwijl witte reigers tegen de schemering overvliegen naar een plek waar ze zich verzamelen om zich te goed te doen aan de kikkers in de rijstvelden rondom Ubud. Terwijl ik dit schrijf scheren zwaluwen onder het afdak van ons terras door tijdens het foerageren in de lucht. Op een donker plekje onder de dakrand rust er dagelijks een uit van al het gedane werk. Als het donker is en wij een potje kaarten op het terras komt er vaste prik een Gekko (Tokèh/hagedis) onder ons dak vandaan om zich met zijn prachtige kleuren aan ons te tonen. Hij is ongeveer 20 tot 25 cm groot, grijsblauw met oranje stippeltjes en lekker vet gevreten. In het afgelopen jaar heb ik er een getekend (zie mijn website) en daarmee is toch de angst voor het dier flink afgenomen. Toen we in 2009 en 2012 in Indonesië verbleven kreeg ik nog wel de ‘bibbers’ van al dat gespuis om mij heen maar wanneer ik er nu mee geconfronteerd wordt, is er geen gil meer tot in alle uithoeken van Ubud te horen…
In de avond heeft Hans ‘wat last van zijn maag’ en loopt wat van binnen naar buiten. Als ik ’s avonds ons gekoelde onderkomen denk binnen te komen om de gebruikelijke rituelen voor het slapen gaan uit te voeren, lijkt het alsof ik de latrine van een nerveus legerpeloton met buikkramp binnenstap. Mijn God!! Eerst maar alle deuren en ramen tegen elkaar open gezet, buiten adem gehaald, Entosorbine en ORS in onze reisapotheek opgezocht, buiten opnieuw adem gehaald, medicijnen gebruiksklaar gemaakt en direct weer naar buiten om een kretekje te roken…ppffffff. Na een wat onrustige nacht is hij nog steeds wat slapjes en we doen het ook vandaag maar wat rustig aan en blijven in of nabij de directe omgeving van ons onderkomen.
-
18 Januari 2014 - 09:23
HENK:
Beste Angelique,
Heel veel sterkte met die man van je.
Je hebt 't niet makkelijk merk ik.
En H@ns: beterschap!
Groet Henk -
18 Januari 2014 - 10:03
Jim:
Haha, fantastisch mam!
Die gekko's zijn je vrienden hoor. Ze vreten alle muggen en vliegen voor je op!
Vorig jaar in Thailand ging Josja op de staart van zo'n beestje staan, terwijl ze niets door had.
Toen ze ervan af stapte schoot ie als een raket de meest dichtstbijzijnde boom in. :-)
Volgens mij had je die kretek beter binnen kunnen opsteken om zo de lucht te neutraliseren. Beterschap Hans!
Groetjes uit een grijs Leiden,
Jim x -
18 Januari 2014 - 11:35
Josja:
Hahaha fantastisch verhaal! Is Hans er net zo blij mee als jij? ;-)
Beterschap! Xx -
18 Januari 2014 - 11:37
Cor:
Hallo luitjes,
Nou nou, wat een heisa heeft hans met die buikloop ik wens hem sterkte toe. Laat hem zo nu en dan een stevige borrel nemen dat spoelt mooi schoon.
Verder goed om te horen dat jullie het naar de zin hebben.
Gisteren zijn we naar de vakantiebeurs in Utrecht geweest en het viel ons op dat de belangstelling voor de verre bestemmingen groot was, vooral veel oudere jongeren toonden interesse ( van onze leeftijd )
Nou Angelique en hans veel plezier verder en de groetjes, ook van mijn vriendin Cora.
C&C -
19 Januari 2014 - 19:22
Helene:
Toch niet leuk hoor dat ze zo weinig medelijden met hans hebben.
Hans heel veel sterkte hoor.
H. C.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
